WONEN IN EEN KASTEEL

Hoe is het om in een kasteel te wonen?

Hoe is het om in een kasteel te wonen?

Wonen in een kasteel is eigenlijk als leven in een tijdmachine.  Heden en verleden lopen door elkaar heen. Je beseft hoe vergankelijk en tegelijkertijd hoe onsterfelijk het leven is. Je bent klein, maar ook onderdeel van iets dat groter is dan jij. Je kunt de geschiedenis voelen en er tevens deelgenoot van zijn.

Iedere ruimte in het kasteel heeft een andere atmosfeer, uitstraling en energie die zowel jijzelf maar ook vroegere bewoners aan deze ruimte hebben toegevoegd. 

Je bent deel van iets dat zoveel ouder is dat je het je niet kunt voorstellen. Jouw aandacht en liefde voor het kasteel zorgen voor het behoud van het erfgoed zodat generaties na jou ook weer van het kasteel kunnen genieten. Zonder jou zou het kasteel en haar geschiedenis verdwijnen. 

Jouw liefde voor het kasteel wordt beloond met bescherming, status en de mogelijkheid een nieuwe wending aan de geschiedenis te geven.

.

Foto Peter von Felbert

Wat is het mooiste plekje op het kasteel?

Voor mij zijn de kasteeltorens de meest iconische, origineelste en gezelligste plekjes op het kasteel. Het knusse in combinatie met het weidse uitzicht hoog boven het sprookjesachtige dal weerspiegelt precies het kasteelgevoel. 

De overzichtelijke inrichting met alles wat je nodig hebt zorgt voor een tevreden gevoel. Het legt de focus op de kleine dingen waardoor ze meer waarde krijgen. Minder is meer.  

Het noordelijke kasteeltorentje heeft ramen die richten naar het noorden, oosten en westen. De noordtoren is het oudste gedeelte van het kasteel en heeft de meeste eigenwijze elementen. Het bad op pootjes ligt verstopt direct achter de voordeur waardoor je met de voordeur open in het bad kunt genieten van de natuur. 

Wat zijn de nadelen van wonen in een kasteel?

Alles is groot

Alles aan een kasteel is groot. De kamers zijn minimaal 3,2 tot maximaal 5 meter hoog, de gangen lang, de deuren breed en de muren dik. De zolder telt 3 etages en een vliering, de tuin is buitensporig veel werk en de grasvelden oneindig groot. Groot betekent ook veel meer werk en grotere afstanden. Om de zolder van het kasteel te bereiken moet ik eerst 5 deuren door en 10 minuten lopen. Op een wisseldag loop ik 20.000 passen per dag alleen op ons eigen erf. 

Alleen het Gutshaus (ons huis) heeft al 36 ramen op te lappen, het kasteel heeft 75 ramen. 

Onweerstaanbare aantrekkingskracht

Voor voorbijgangers is de aantrekkingskracht van een kasteel onweerstaanbaar. Ondanks bordjes met teksten als verboden voor onbevoegde en privéterrein is de verleiding om toch even binnen te kijken niet te  weerstaan. Als wij op zonnige wandeldagen de kasteelpoort niet dichthouden, zitten er zonder toestemming bezoekers te picknicken in onze tuin. 

Ik snap het heel goed. Ook ik kan de verleiding van een Schloss moeilijk weerstaan. Maar wij willen onze locatie speciaal voor onze gasten houden. Zij hebben immers betaald voor deze plek en verdienen exclusiviteit en hun welverdiende rust.  

Vooroordelen

Dubbel vind ik de vooroordelen die men gelijk op een kasteelbewoner plakt: rijk, arrogant en adellijk hautain. Natuurlijk zegt men dat niet hardop. Pas als mensen ons leren kennen en je uitlegt dat wij niet van adel zijn en het kasteel niet geërfd maar gekocht hebben, ontdekt men pas dat wij ook maar gewoon mensen zijn. 

Wat is de toekomst van het kasteel?

Met 4,5 ha grond, vier huisnummers (Gutshaus + noordtoren nr 50 , Schloss nr 52, zuidtoren nr 52B en Schweizerhaus nr. 54), schuren en zolders hebben we behoorlijk veel mogelijkheden. Regelmatig brainstormen wij over uitbreidingen, verbouwingen en toekomst ideeën. 

Toch kiezen wij er op dit moment voor om het met 4 vakantiehuizen en de firma N-tronics te houden.

De focus ligt voor nu op ons gezin en de senioren. Plannen voor uitbreidingen, bruiloften, thema weken, groepsvakanties, tentoonstellingen en feesten en partijen gaan op de lange termijn. Naast de investeringen, kost het meer personeel, energie en aandacht. Quality time die wij liever nu voor de familie reserveren. 

Het is niet dat wij niets doen. Wij hebben onze handen vol aan het dagelijks leven, aan het onderhouden van het landgoed en ons gezin. 

Zoals de reparatie van de kasteelmuur of een nieuwe keuken in het vakantiehuis het Schweizerhaus. In de pandemie (wat op zich al een uitdaging was) schreef ik een reisgids over Beieren. In 2022 kregen wij een nieuwe waterleiding, de gemeentewerkers waren van november tot mei bezig. Maanden was ons erf een grote bouwput. En in de lente van 2024 gingen er 56 zonnepanelen op het dak wat het afronding was van maanden correspondentie met de gemeenten en de provincie omdat alles bij ons onder monumentenzorg valt. 

Dat alles naast: ‘Mama, waar zijn mijn sportschoenen? Papa, kan jij mij vannacht in de middel of  f%&cking nowhere oppikken? Mag Lena bij ons logeren?’ en, de vraag der vragen: ‘Wat weten wij vandaag?’ 

Wat ik zeg, handen vol aan het ‘gewone’ leven. 

Willen wij hier voor altijd blijven wonen? 

Onze dromen variëren van hier stokoud worden tot samen reizen. De Schloss Ranch verbouwen tot loft (tekeningen liggen al klaar) tot alles gedeeltelijk of helemaal verkopen. Terug naar Nederland staat niet op ons verlanglijstje, dan eerder verhuizen naar een andere bijzondere locatie in Europa. 

Als ik later groot ben

Als wij ervoor kiezen hier oud te worden is het mijn grootste wens dat kindjes die hier ooit met hun ouders vakantie hebben gevierd hier weer komen logeren met hun eigen kinderen. En dat ik dan als een krom oud vrouwtje mag vertellen ‘Ik weet nog dat jij….’ 

Als wij niet in een kasteel zouden wonen waar dan wel?

Heel soms lijkt mij een huis met maar 3 kamers en een kleine tuin een goed idee. Maar onze karakters en energielevel is te groot voor een kleiner huis dus dat is geen optie.