Reebokje zelf opvoeden

Eerste dag Bambi maandag 24 mei 2010

Vierentwintig mei was tweede pinksterdag en wij waren die dag onderweg geweest. Gasten uit onze vakantiehuizen hadden die ochtend het reebokje al gezien en horen schreeuwen (fiepen) om zijn moeder. Toen wij om 18.00 uur thuis kwamen stond onze hond oog in oog met het uitgeputte, uitgehongerd en doodsbange reetje.

Precies deze dag hadden veel boeren gemaaid en gehooid. Volgens onze jager zijn er zeker een paar reeën gesneuveld. Waarschijnlijk ook de moeder van ons jonge reetje. Normaal blijven ze (desnoods uren) wachten tot hun mama terug komt. Een jonge ree die gillend om haar moeder rondloopt is uitzonderlijk.

Nooit een reebokje aanraken

Reebokjes die zijn aangeraakt door mensen worden niet meer door de kudde opgenomen. Dit jonge reetje is al in contact gekomen met mensen en de kans dat hij weer door zijn soortgenoten wordt opgenomen is nihil.

Aan de stipjes op de rug te zien is hij/zij nog geen vier weken oud. Om hem enig kans op overleven te bieden zat er niets anders op dan dit jonge reeetje zelf groot te brengen / opvoeden. 

Daarom verhuisde het reebokje naar onze (door een hoge kasteelmuur beschermende) achtertuin.

Tweede dag bambi dinsdag 25 mei 2010

Hoewel de volgende ochtend het jonge reebokje geen stap had verzet konden wij wel zien dat de bambi had wel melk (volle koffiemelk) uit een schaaltje had gedronken. Net als het water, dat was ook op. 

Om 7.30u. (hier op het platteland is iedereen altijd vroeg wakker en 7u is dan ook doodnormaal om even langs te gaan). Stond de vrouw van de jager voor de deur met opvoedingstips. Heel handig. Ik ben als een idioot nog meer koffiemelk en venkelthee gaan halen. Dat likt hij gulzig op. 

Stoelgang ree

Een ree is een herkauwer en heeft verschillende magen. De moeder likt met een warme tong over het achterlijf van haar jong om de spijsvertering op gang te krijgen. Dit is na te bootsen door met een ruwe klamme warme handdoek over het achterlijfje van het reekalfje te wrijven. Zo stimuleer je de om de stoelgang van het jonge reebokje. 

En hij heeft blaadjes (fruitboom blaadje) en WeidenRöschen bloemetjes nodig. 

Vijf keer per dag voeden. En een rustige plek in de schaduw. 

Oja…en ons reetje in een reebokje…

Wat eet en drinkt een reebokje / bambi 

• Vijf keer per dag volle koffiemelk
• Venkelthee
• Kruiden
• WeideRöschen
• Fruitblaadjes
• Berkeblaadjes
• Himbeere en Brombeere takken

Dag 4 donderdag 27 mei 2010 – Eerste filmpje van babmi / reebokje

Na een onrustige nacht (ook voor mij) heeft het reebokje zich onder het struikgewas van de kasteelmuur verstopt. Zo goed, dat ik behoorlijk goed moest zoeken om hem te vinden. 

Het blijft wonderlijk om te zien. Zo klein en ontzettend kwetsbaar. Hij slaapt en eet veel. Een echte baby. 

Bambi ongeveer één maand oud maandag 1 juni 2010

Het jonge reebokje is er nog steeds. Hij verstopt zich erg goed en ik heb soms moeite hem te vinden. Af en toe fiept hij nog maar veel minder luid (fiepen is het roepen van een ree om zijn/haar moeder). Hij ligt 80% van de dag onder een dakje van bladeren. En alleen als het heel rustig is waagt hij zich zoekend naar eten uit zijn schuilplekje.

Zaterdag 12 juni 2010

Met ons reebokje gaat het goed. Hij eet en drinkt en verstopt zich heeeel goed. Inmiddels kan ik niet meer zo dichtbij komen als in het begin. Wij zien dat als een goed teken. Hij moet immers straks ook bang blijven voor mensen.

Vandaag krijgen we er een reebok vriendje bij! 

Leuker nog, is dat ons reebokje er vandaag een vriendje bij krijgt. Het nieuws van ons reebokje gaat snel en nu is er iemand hier in het Natuurpark Altmühltal die sinds gisteren ook een reebokje heeft. Zij kunnen er niet voor zorgen en vroegen ons of wij ook dit bokje wilde opnemen. Natuurlijk.

Twee reebokjes in de achtertuin / Mini reeënkamp

Vrijdag 18 juni 2010

Ons mini reeënkamp is ontzettend gezellig. Dichtbij komen kunnen we allang niet meer maar vanuit onze keuken, toiletten of slaapkamers hebben we een super uitzicht. Het blijft bijzonder twee wilde dieren veilig in onze achtertuin te zien rondscharrelen.

Nieuw filmpje van deze twee reebokmannen op het You Tube kanaal van Schloss Moehren

Reekalfjes zelf opvoeden in de achtertuin

Donderdag 15 juli 2010

Alweer een maand na de laatste update. Eigenlijk valt er niet veel te vertellen behalve dat het heel erg goed gaat. Onze twee reebokjes lijken weinig last te hebben van de warmte en de heerlijk drukke aan de andere kant van de muur. Vakantiegasten mogen natuurlijk allemaal even een kijkje nemen. 

Onze kleinste gaste Marit had de allerliefste reactie. Ze ging zwaaien en handkusjes geven. De twee reebokjes keken haar met hun mooie reebruine ogen liefdevol aan. 

Eigenlijk denken wij dat ze sterk genoeg zijn om ze vrij te laten. Maar omdat de velden achter ons Schloss nog vol met koren staan wachten we even tot het maaien voorbij is. 

Zondag 15 augustus 2010

Onze reebokjes barsten zowat uit de binnentuin. Werkelijk geen enkel plantje staat nog overeind. Naast treeën koffiemelk breng ik elke dag bergen hazelnoot- en fruitboomblaadjes. Alles gaat er in een rap tempo doorheen.

De graanvelden achter ons jachtslot zijn gemaaid. Het wachten is op het oogsten van de mais. Dan doen we de achterdeur open. Ik ben heel benieuwd of ze gelijk vertrekken en nooit meer terugkomen. Of dat ze ons nog vaak komen bezoeken.

Dinsdag 24 augustus 2010

Vandaag precies drie maanden na aankomst zetten we de achterdeur naar de vrijheid open. Na 130 liter koffiemelk (per dag 1,4ltr x 93 dagen) en ladingen hazelnoot- en fruitboomblaadjes en een verschrikkelijk kale binnentuin denken we dat ze er klaar voor zijn. Bang voor mensen en watervlug hopen we dat ze het gaan redden.

Donderdag 26 augustus 2010

Onze reebokjes hebben iets minder dan 24 uur naar een open tuindeur liggen kijken. Ik heb bijna elke 10 minuten gekeken of ze er nog waren. En NET toe ik woensdagochtend rond 11.00u. even niet keek zijn ze vertrokken.

Zaterdag 28 augustus 2010

Onze heren zijn weer even terug. Na vier nachten op vrijersvoeten hebben ze onze binnentuin weer gevonden. Het zijn net studenten. Slapen en eten en hup het manvolk vertrekt weer.  

MET SUCCES UITGEWILDERD

Wat ben ik trots. Een wandeling door de bossen en velden is na de zomer 2010 nooit meer hetzelfde. Altijd ben ik wel naar ze op zoek. En wat is het een mooie beloning als ik ze zie.