DEEL 1: HOE HET IS OM TE EMIGREREN
Emigreren & Samenwerken
Vandaag deel 1 in de serie van 5 Hoe het is om te emigreren. Over samenwonen, werken en opvoeden.
HOE HET BEGON
Voor ik van wal steek, een kleine uitleg vooraf. Ruud leerde ik in de zomer van 2004 kennen via Relatieplanet Echt serieus, toen een internet date nog iets voor sukkels was. Zijn profiel was lekker provocerend en zonder foto. Ik had mijn uiterste best gedaan om het scherm af te spatten (lees, lachend met een wijntje in mijn hand -terwijl ik amper drink- en pronken met m’n Volvo Amazon). Goed mijn uitsloverij hielp, het kwam tot een date, de aankoop van hondje Jetje, een zwangerschap en een aanschaf van een kasteel in Beieren. Allemaal in een half jaar tijd. That’s where this story begins…..
DE VERHUIZING
Mijn schoonvader had de lelijkste en oudste bus gekocht die je met klein rijbewijs mag rijden. In totaal zijn wij 22 keer, afgeladen vol heen en weer gereden. We verhuisde de inboedel van de boerderij (met museum en bibliotheek), het huis van Ruud en mijn appartement. Bijna alles in de weekenden, zaterdag heen, uitladen en zondag terug.
VOORJAAR 2005
Toen wij in april 2005 naar Schloss Möhren vertrokken kende Ruud mij langer met zwangerschapshormonen dan zonder. Hormonen zijn niet handig aan het begin van je relatie. Voor hem was het compleet onduidelijk of ik zo emotioneel in elkaar stak of dat de zwangerschapshormonen de baas waren. Ik was een tikje (ok understatement) gefrustreerd dat mijn lichaam buitenproportionele vormen aannam, spataderen van m’n enkels tot mijn kruin groeide, mijn energie level met 80% daalde en m’n door de emigratie toch wel labiele hersenen aan zwangerschap dementie deden.
KLUSSEN MET HORMONEN
Een landgoed van 4,5 ha is te groot om in één keer aan te pakken (ook voor mij). En ook al wil je alles te gelijk, dat gaat gewoon niet. Wel zwanger maar geen verlof of en met de beentjes omhoog met een kopje thee…. Nee muurtje voor muurtje, kamertje voor kamertje en met een dikke buik op een trapje. En hoewel de baby geen flauw benul heeft, moest en zou de babykamer klaar. Als ik daar nog aan denk pffff. Maar ok, zoals ik al zei, de hormonen waren de baas.
BABY NR. 1
Om te zorgen dat ik jullie met een dramatisch ongewenst geboorte verhaal ga vermoeien, zal ik het in een paar woorden samenvatten. 24 Uur puffen, gillende sirenes, nood keizersnede, baby meisje. Hoewel ik daarna een prachtig gezond kindje in m’n armen had kon ik alleen maar denken, gloeiende gloeiende ik moet één hele week (in Duitsland nemen ze geen risico’s) in het ziekenhuis blijven. Toen wist ik nog niet dat je niet zomaar 123 borstvoeding kunt geven en dat dus ook nog best wel een dingetje was.
OK genoeg gepiep… ik vond het krijgen van een kind kort na de emigratie best pittig. Laten we het daarbij houden.
BABY NR 2
Zoals ieder jaar wordt het altijd weer lente. En voor we het wisten zat er weer een baby in mijn buik. Ik weet nog dat we elkaar aankeken met ‘hadden we daar tijd voor dan?.’ Ineens had ik dus één baby aan de borst en eentje in m’n buik, een landgoed, een huis wat totaal niet af en en heel heel veel werk Had ik het woord pittig al gebruikt? Pittig ;-)
DE MEISJES
Door de komst van de meisjes moeten wij ook nog leren ouders te zijn. Er kwamen twee karaktertjes bij die hun plek opeiste. Wij moesten daaromheen onze balans vinden in een tijd dat er totaal geen balans was. Nu heb ik dat zo heel mooi opgeschreven maar het komt er op neer dat we dat daar best wel wat ruzie en gedonder voor nodig is geweest. Emigreren, samenwonen, geld verdienen en twee baby’s in twee jaar tijd is best veel. Maar de meisjes zorgde er juist voor dat wij niet uit de baan vlogen. En omdat wij hier nog niet echt vrienden of vertrouwelingen hadden kan geen van beide wegvluchten. Je moet het samen oplossen, er dwars doorheen. Weglopen was er niet bij (700 km is dan best een eind), gewoon doorgaan tot het weer lente wordt.
SAMENWERKEN
Qua werk hadden we grof de lijnen uitgezet. Ruud werkte in Nederland al part time aan z’n bedrijf N-tronics en ging dat nu full time doen. Ik ging de verhuur van (toen nog één) vakantiewoning(en) op me nemen. Ik bouwde een website en probeerde tussendoor de vakantiewoningen in orde te maken.
Alleen het kantoor en de slaap- en babykamer waren klaar. En voor het website en administratieve werk zaten we samen op kantoor. Al heel snel kwamen wij erachter dat onze werkwijze verschillen. Ook telde ik het bellen met m’n vriendinnen onder werktijden mee als kantoorwerk :-) Hoewel we hadden afgesproken elkaar bij de bedrijven te helpen vond ik het vooral lastig om Ruud naast partner ook als baas te accepteren. We moesten leren dat we beide een andere vorm van werken hebben en dat we niet goed zijn is samen hetzelfde schip besturen. Iets met twee kapiteins….
Waar we wel heel goed in zijn is ieder z’n eigen deel van het Schloss Möhren schip bedienen. Ook is het veel fijner een eigen werkplek te hebben waar ieder z’n werk op zijn manier kan doen. Zo kunnen we ’s avonds weer aan elkaar nieuwe dingen vertellen en ons los van elkaar ontwikkelen ieder op z’n eigen stijl en tempo.
SAMENWONEN
Wij hadden het geluk (of de pech) dat we amper een ‘samen’ hadden voor onze emigratie. We konden dus ook niet vasthouden aan hoe het voorheen was. En misschien was dat maar goed ook. Wij konden ons gezin en woon- en werksituatie opbouwen en inrichten zoals het nu is en niet zoals het was.
Natuurlijk denk ik wel eens met weemoed aan de tijd dat ik single volledig zelf kon bepalen of ik een dag in bed bleef met koffie, tijdschriften, iphone en laptop met goeie serie (yep het liefst alles tegelijk). Dit is met inmiddels drie kinderen, een pup, het landgoed en beide een eigenbedrijf ONMOGELIJK.
BELANGRIJK!!!
Wij hebben beide heel bewust de keuze gemaakt dit avontuur samen aan te gaan. Als ik dit voor Ruud gedaan zou hebben zou ik hem dit in iedere ruzie voor z’n voeten hebben geworpen. Een oneerlijke kaart die ik natuurlijk kan spelen maar waar ik alles lam mee leg. Ik zit hier omdat ik dat zelf wil. En voor niets en niemand anders. Dat maakt een heel veel dingen een stuk makkelijker.
Deel 1: SAMENWERKEN
Deel 2: ONZEKERHEDEN
Deel 3: FINANCIËN
Deel 4: VRIENDSCHAPPEN
Deel 5: CULTUUR
Eerder gepubliceerd:
Geef een reactie