HOE HET IS OM TE EMIGREREN

Deel 5 Emigreren & Cultuur

Vandaag het laatste deel in de serie ‘Hoe het is om te emigreren’ Deel 5 Emigratie en cultuur.

Emigreren & Cultuur

De eerste vijf jaar stond ik nog met één been in Nederland en ééntje in Beieren. In het begin geloof je nog dat je nooit Carnaval gaat vieren (ik kom van boven de rivieren).  Maar als #zijvan5 de leukste Pippi Langkous is die je kent zit je voor je het weet in een zweterig zaaltje tussen verklede feestvierende Duitsers. En wilde ik vroeger niet dood gevonden worden in een Bierzelt, precies je raad het al.

TRADITIONEEL BEIEREN

Het leven hier in Beieren is traditioneel en eenvoudig. Op het saaie af. Het meubilair gekocht voor de eeuwigheid, kleding comfortabel in plaats van volgens de laatste mode, het leven duidelijk vanaf de wieg tot de dood. Je leeft zoals, maar vooral samen met je ouders in een Einfamilienhaus. Een carrière vrouw is hier ondenkbaar, de moeders werken deeltijd en dragen nog steeds de grootste zorg voor de kinderen. Ze bakken taartjes en verzorgen hun inwonende ouders. Opa’s en Oma’s daarin tegen zorgen weer voor de kleinkinderen en dat er tussen de middag een warme maaltijd en ’s avonds een gscheide Brotzeit met een maß Bier op tafel staat.

Brotzeit | Käseplatte

SCHLOSS HERRSCHAFTEN

Naast dat ons kasteel nogal dominant boven het dorp Möhren uitsteekt hebben we met de koop het Schloss ook een soort status gekocht. Ineens behoor ik (Utrechtse met mavo opleiding) in onze omgeving tot een select groepje van ondernemers, artsen, raadsleden en zelfs de burgemeester.  Wij zijn de Schloss Herrschaften wat in die kringen blijkbaar genoeg zegt. En weet je wat dat is best cool.

Schloss Möhren

Achternamen in Duitsland

Daarbij heet ik ook nog eens ‘de Greeff’. Als je dat een beetje Duits uitspreekt en met de wetenschap dat van oudsher een tussenvoegsel in Duitsland van Adel is. Klinkt dat best sjiek en gewichtig. Hah

Dit geldt trouwens alleen voor de wat oudere generatie Duitsers. De jongeren kunnen ons slecht pijlen en noemen ons blauäugig, Schloss geister en Hollander. Wat neerbuigend en dommig bedoelt is. Dat ik met m’n kasteeltje maar niet denk dat ik meer ben dan zij ;-)

NOOIT MEER NAAR HUIS

Na 12 jaar Beieren ben ik er ontzettend van gaan houden. Onze traditionele woonvorm met drie generaties op het terrein is een luxe. Ik geniet me suf als ons kleine meisje de trap op rent en naar opa Wijk roept ‘Opa kom je met me spelen’. Zich totaal niet bewust van het leeftijdsverschil van 70jaar. Als mijn schoonvader zich met m’n rondleiding door zijn museum bemoeit en met nieuwe plannen komt.

meerdere generaties - emigreren en cultuur

DORPSLEVEN

We hebben kinderlijk eenvoudige dorpsfeestjes met alleen Bier en Bratwust en een ‘spendebox’ waarin je een donatie doet voor wat je gegeten en gedronken hebt. In Duitsland hebben ze niet veel nodig om een feestje te bouwen. Bier houden we koud in de Möhrenbach en Nederlandse gasten sluiten aan of het nooit anders geweest is.

Beieren - emigreren en cultuur

EEN ANDER MENS

Ik ben van bijdehante stadse die dacht dat ze carriere maakte (duhh) veranderd in een kasteelvrouwe, onderneemster, moeder, boerin met rubberlaarzen en huis, tuin en keuken heks. Maak stoofpeertje, aardbeienjam en cougettesoep met groente en fruit uit eigen tuin (echt serieus), bak ons eigen brood en zorg voor onze kinderen. Wie had dat gedacht.

Mijn ambities en social media gedrag liggen nog wel ver boven het gemiddelde van de dames hier in de omgeving. Iets wat ze totaal niet snappen. Ze laten me.

Landleven - emigreren en cultuur

WAT IK MIS

Goed, er blijven nog steeds wel dingen die ik mis. Om je een idee te geven….

  • Bloemen kopen op de markt in Utrecht

  • Bekende tegenkomen in de stad

  • De dom van Utrecht

  • De HEMA

  • Schaats- en Elfstedenkoorts

  • Boodschappen doen op de fiets

  • Op bezoek gaan zonder afspraak

  • Koek en zopie

  • Supermarkt Jumbo

  • Nederlandse woordgrappen

  • Even een kopje koffie drinken

  • Iemand die snapt wie Koten en de Bie zijn

  • Koningsdag

  • Mijn ouders

  • Ultra snel internet

WAT IK VOORAL NIET MIS

Als je een tijdje in het buitenland woont ga je anders tegen de dingen in Nederland aankijken. En omdat ik enorm fan ben van de rubriek STOM! in het magazine LINDA. Hier mijn wat vind ik Stom!

Ik hoop dat je hebt genoten van dit laatste deel over emigratie en cultuur en de rest van mijn emigratieverhaal. Geschreven vanuit mijn gevoel zonder rekening te houden met of wat er van wordt gevonden. Echt en helemaal zoals het voor mij was. Ik ben benieuwd wat je er van vond en zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat hier in de commentaren. Bedankt dat je er bij was.

Deel 1: SAMENWERKEN

Deel 2: ONZEKERHEDEN

Deel 3: FINANCIËN

Deel 4: VRIENDSCHAPPEN

Deel 5: EMIGRATIE & CULTUUR

Eerder gepubliceerd:

Emigreren en hoe we hier terecht gekomen zijn!

Waarom wij niet meededen aan #ikvertrek

Krijg je niet genoeg van ‘Ik vertrek’ avonturen. Geniet dan van andere ik vertrek avonturiers op AvroTros