VERDRIETIG & VERHEUGD

Een persoonlijke bericht!

Nu er op het landgoed even geen gasten zijn is het stil. Net als het ritme van de natuur keert alles naar binnen wat mij deels verdrietig en verheugd maakt. Ik werk de administratie van de laatste maanden bij. Heb tijd voor een bezoek aan m’n ouders in Nederland en een pauze tot de kerstvakantie begint.

Hallo november

De meiden moeten vol aan de bak op school. Onze oudste twee meisjes worden jong volwassen vrouwen en zijn soms een hele dagen of weekenden weg met vrienden of vriendinnen.

Onze jongste heeft dit jaar langere schooldagen. En met een speelafspraakje er achteraan komt ze soms pas om 17.00 uur thuis.

Zo gebeurt het mij dus pas dat ik ineens een hele dag achter elkaar kon doorwerken.

Holy moly wat een werk kon ik verzetten. Ik schrok ervan.

Verdrietig

Juist door die rust en stilte overviel mij zomaar ineens een verdrietig gevoel. Ik realiseerde mij ineens. Shit….. die oudste twee zijn met een beetje geluk nog maar een paar jaar bij ons. En straks gaat die kleine ook aan de boemel met haar vrienden en vriendinnen. Hoezeer ik ook mopper over de schoenen midden in de gang en het continue eetlust van mijn kinderen.

Ineens dacht ik, boehoooehooeeee wat worden ze groot.

Nou kan je denken. Duh! Dat zie je toch aankomen. Klopt, maar ineens heeft het lege nest syndroom een emotie. Dat terwijl het lege nest er nog niet eens is.

Hoe ingewikkeld wil je het hebben.

Niet meer voor vijf denken

En tegelijkertijd kijk ik er ook naar uit. Want straks (en hopelijk duurt dat straks nog een poosje) hebben Ruud en ik meer tijd samen.

Niet meer denken voor vijf personen.

Geen rondslingerende was.

Telefoontjes die je uit je remslaap rukken met de vraag of ik ze ff midden in de nacht kan oppikken!

Of een kind die dwars door onze gesprekken heen dendert.

Verheugd

Ik verheug mij erop om samen weg te kunnen. Uit jezelf wakker worden ipv van een wekker of een kind. Alleen een programma naar onze interesses. Tijd om alle instellingen van mijn fotocamera te proberen! Een museum en een lekkere lunch in een stad. Een lange wandeling en een fijn boek in de schommelstoel.

Samen bij het vuur zitten. Beetje kletsen met een wijntje erbij.

Zou ik dan eindelijk tijd krijgen voor een moestuin? En kook ik (ipv hup hup hup klaar) volledig zen een jam van eigen oogst?

I feel you!

Het kan zijn dat je dit leest en denkt. I feel you! Of. Been there don that!

En dat je hier in de vakantiehuizen op het kasteel precies dat doet wat hier zo goed kan. Namelijk de vrijheid om helemaal zelf te bepalen wat je die dag wilt doen.

Als het zich zo aandient gewoon een luie ochtend pakken. Terwijl je partner zich kan uitleven op een pittige fietstocht of flinke hardloopronde.

Dat je gewoon geniet van echte stilte en een fijn boek.

Wanneer je daar zin in hebt relaxt genieten van een wandeling door onze mooie natuur of spontaan besluiten te gaan voor een lange lunch in een leuk Romantische Straße stad.

De tijd kunt nemen om de functies van je digitale camera uitproberen en je daarna in de Renaissance wanen of barokke interieurs bekijken met de kleine kastelenroute

Echt opladen en nieuwe ideeën opdoen. Samen verdrietig zijn maar ook verheugd.

Elkaar weer vinden en nieuw plannen maken!